AFRICA

I.

AFRICA

quae et Libye; Graece dicitur, ab α privativo, et φρίκη horror, quasi sine frigore (ita enim veteres Grammatici nugari amant) una ex tribus orbis terrae partibus, in meridiem vergens, mari Mediterraneo ad arctos, Oceano ad occasum, meridiem, et ortum, ac sinu Arbicô perstricta. Dionysius de situ orbis.

Α᾿λλ᾿ ἤτοι Λιβύη μὲν ἀπ᾿ Εύρώπης ἔχει οὐρον

Λοτρὸν ἐπὶ γραμμῇϚι Γάδειρά τε καὶ ςόμα Νείλου.

Ε῎νθα βορειότατος πέλεται μύχος Αἰγύπτοιο,

Καὶ τέμενος περὶπυςον Α᾿μυκλαίοιο Κανώβου.

Mela l. 1. c. 4. Africa ab Orientis parte Nilô terminatur, pelagô a ceteris. Silius Italicus l. 1. ubi de Libya:

Terminus huic roseos amnis Lagaeus ad ortus,

Septenô impellens tumesactum gurgite pontum.

At quâ diversas clementior aspicit Arctos,

Herculeô dirimente fretô diducta propinquis

Europes videt arva iugis: ultra obsidet aequor;

Nec patitur nomen proferri longius Atlas etc.

Morerio, in mdgno Dicton. histor. terrae continenti Asiae per Isthmun 35. milliar. germanic. committitur, quam proin Peninsulam totius Orbis maximam dicit. In Aegyptum, Marmaricam, Africam proprie dictam, Mautitaniam, Libyam interiorem, Aethiopiam et Aegysimbam veteribus ignotam, ultra Aequatorem divisa. Sciendum vero, Africam seu Libyam multis accipi modis; tribus tamen potissimum. Vocabulum istud cum latissime patet, tum tertiam olim habitati orbis partem complectitur; Augustissime vero patet, cum pro Carthaginensi ditione, aut pro illo saltem Africae tractu litorali accipitur, qui ab Ampsagâ fluv. usque ad Phycuntem extenditur. Tertio vero, Africa aut Libya vocatur, quidquid Afri aut Libyes tenent. Itaque tum praeter Africam proprie dictam (quicquid autem inter Mauritaniam et Cyrenaicam iacet, id Africae proprie dictae tribuitur) totam quoque comprehendit Libyam interiorem usque ad Aethiopas, et Aegyptios. Excipitur enim, ut plurimum, Cyrenaica Pentapolis, Numida vetus, et Mauritania. Nam et Mauri et Numidae pro adventitiis habebantur. Longitudo Africae inter promont. Viride, quod maxime occidentale est. et Cap. Guardafuy, quod orientalissimum, est 80. circiter graduum: Latitudo inter promont. Hermeticum et Caput Bonae Spei est fere graduum 70. In Africa mediterranea, apud Vett. Numidiae, Libyae, Aethiopiae, Garamantum audiebantur nomina, ac hodienum describuntur Biledulgeridia, Nigritarum regio, Abyssinia, et si quem specialiora capiunt nomina, Borno, Barnagasso, Medra, Ambiancantiva, Tigemahon, Vangue, Beleguanze, Agag, Xoa et Goyam. Sed mera in hisce adhuc obscuritas est. Cuius causa, quia pleraque ista loca a mari eoque commerciorum usu remotiora sunt, ac proinde a nostris minus frequentantur; Accedunt deserta maxima, praecipitia ingentia, Solis fervor, animalium noxiorum vis prodigiosa, aliaque quae accessum peregrinantibus difficilem praebent. Ne dicam ipsos incolas impedimentô advenis esse, tum ne inopia, cum qua plerique illorum conflictantur, aliis innotescat, tum, ut urbes, quae maximam partem solô situ munitae sunt, maneant inexploratae, Commendantur ex Africae linguis, Coptica, Aethiopica et Songaica. Quarum prima, ex antiqua Aegyptiaca et Graeca conflata est: altera Abyssinis, in meditullio regionis, usitata, duplex, una vulgaris est, altera Chaldaicae affinis, quâ in sacris utuntur et historias scribunt. Tertia, nempe Songaica in usu est apud Astomos olim dictos, incolas nempe regionum Scombayae, Musmundae, Zenetae, Gumeae, Guzulae, Heae et Sus. Ad litora vero maris Rubri et Mediterranei Arabica viget, Auctor anonymus Historiae Orbis terrarum Geogr et civ. Africa vero ut aliquibus placet, dicta est linguâ Arabicâ Ifrik, a verbo faraka, divisit. Cur autem sic dicatur, duae sunt opiniones, quarum prior haec est, quod ea terrae pars sit ab Europa mari Mediterraneô, ab Asia vero flumine Nilô separata. Altera quod hoc nomen ab Ifrico quodam Africae rege deductum videatur. Mutthaeus Regius, ab Ebraeo Aphar, quae vox pulverem significat, deducit. Est enim Africa regio calidissima. Hinc Silius Italicus. l. 1.

Aestiferô Libye torquetur subdita Cancrô.

Et Virg. Ecl. 1. v. 65.

At nos hinc alii sitientes ibimus Afros.

Quin et Oppian l. 4. Cyneg. Libyam vocat διψάδα γαῖαν, eandem iterum ἀνυδρότατον χῶραν, supra πολυδίψιον αἶαν. Eumenius Rhetor. Libyae arva sitientia. Manil. Astronomicῶn l. 4.

Poenus arenosis Afrorum pulvere terris

Exsiccat populos. - - - - - - - - - - -

Synesius Ep. 67. διψηρᾶς Λιβύης, quod a Dionysio procul dubio desumptum v. 182.

Η῾ γὰρ διψηρήτε καὶ αὐχμήεςςα τέτυκται.

Africam Ioseph. Iud. Ant. l. 1. c. 16. ab Ophre filio Madanes, Abrahami nepotis deducit. Sic enim ille, Αέγεται δὲ ὡς οὗτος ὁ Ω῎φρης σρατἐυσας ἐπὶ την` Αιβύην, κατέχεν αὐτην`, καὶ οἱ υἱωνοὶ αὐτοῦ κατοικήσαντες εν αὠτῆ την` γην̑ ἀπὸ τȏυ ῤνείνου ὀνόματος Α῎φρικαν προσηγόρενσαν. Sed vulgatas has Africae etymolgias merito reicit Bochartus ὁ μέγας, et a fertilitate suâ nomen traxisse summopere contendit. in Chanaan l. 1. c. 25. p. 536. Pharaca inquit Arabice fricare significat, et, spica. Hinc a Poenis Afirca factum, et terra Africae ad verbum est terra spicae, vel spicarum, phrasi mere Punicâ; Qualem esse Africam proprie dictam, i. e. Libyae partem Carthagini vicinam, neminem latet, qui non sit harum literatum plane rudis. Baudrandus de Africa sic loquitur: Africa a Gallis l' Afrique, ab Hispanis et Italis Africa, ab Arabibus Alkebulan, et ab Indis Besecath dicitur: estque una ex tribus terrae partibus antiquis cognitis. Sed Lusitani hisce ultimis temporibus detexerunt meridionalem eius partem nondeum Europaeis notam, praesertim versus oram littoralem meridionalem et insulas. Regio tota siccior in Mediterraneis, ubi sterilis et pene deserta multis in locis, vel arenis sterilibus obducta, vel multô ac maleficô animalium genere infesta, vel inopiâ aquarum. Olim Romanorum tempore divisa fuit in sex provincias et Ptol. eam distribuit in 12. regiones. Sed haec divisio intelligenda est de ea tantum parte, quae Romanis paruit. Tunc enim ultra Lunae montes Meridiem versus incognita erat. Nunc sic dividitur:

Africae regiones.

Aegyptus

Aethiopia

Aethiopia sub Aegypto

Africa proprie dicta

Agisymba

Byzacena

Cyrenaica

Delta pars Aegypti

Getulia

Libya

Marmarica

Mauritania Caesariensis

Mauritania Tingitana

Meroe

Nigritarum terra

Nubia

Numidia

Tripolitana

Troglodytica.

Africae regiones praecipuae huius temporis.

Aegyptus, l' Egypte.

Aethiopia inferior sub qua regna Monomotapae, et Monemugi, la Basse Ethiopie.

Aethiopia superior, seu Abyssinia, la haute Ethiopie ou l' Abyssinie.

Barbaria, la Barbarie.

Biledulgerid, le Biledulgerid.

Cafrorum ora, la Caste de Cafres.

Congi Regnum, le Congo.

Guinea, la Guinee.

Nigritia, le pays des Negres.

Nubia, la Nubie.

Zaara, seu desertum, olim Libya interior, le Zaara, ou desert.

Zanguebaria, le Zanguebar, et insul. Madagascaris, seu S. Laurentii, quae etiam insula Delfina dicitur, l' Isle Dauphine, et aliae versus oram.

Africae urbes clariores huius temporis, secundum Baudrand.

Adea, Adea.

Adrumentum, Hamamethe.

Alexandria. Alexandrie.

Amara, Amara.

Aphrodisium, Africa.

Barva, Barva.

Beninum, Benin.

Bugia, Bugie.

Butua, Butua.

Cairus, le Caire.

Chaxumum, Chaxumo.

Constantina, Constantine.

Dambea, Dambea.

Damiata, Damiete.

Fezzae, Fez.

Loanda, S. Paul de Loanda.

Magadoxa, Magadoxo.

Marochium, Maroc.

Melinda, Melinde.

Mina, Saint George, de la Mine.

Monomotapa, Monomotapa.

Mozambicum, Mozambique

Quiloa, Quiloa.

Rusucurum, quae Algira aliis, Alger.

Septa, Ceuta.

S. Salvator, in regn. Congi, S. Saulvatore.

Siene, Assuan,

Sofala, Sofala.

Thebae, Minio.

Tingis, Tanger.

Tripolis, Tripoli.

Tunetum, Tunis,

Utica, Biserte.

Africa proprie dicta, Ferrario, Zeugitana Plin. l. 5. c. 1. regio et pars Africae mari Mediterraneo, quod Africum dicitur, exposita inter Mauritaniam ad occasum et Cyrenaicam ad ortum: in qua Tunetanum regnum, cuius olim caput erat Carthago. Urbes illius olim clarae, praeter Carthaginem, Utica, Thabraca, Hadrumetum, Leptis magna; et intus, Cirta, Sicca Veneria, Thysdrus, Bulla regia, Utina. Nunc clarent Tunes, Utica, Hippon regius, Tripolis. Africa haec leones plurimos gignit et serpentes, teste Plin. loc. cit. ac Solinô c. 30. Ea nunc una cum Mauritania Barbaria nominatur. Africae huius meminit Martinit. l. 1. ad Germanicum Epigr. 2..

Creta dedit magnum, maius dedit Africa nomen.

De eadem Claudian. l. 1 de laudibus Stiliconis: v. 18.

Quod floret Latium, Latio quod reddita servit

Africa, vicinum quod nescit Iberia Maurum.

Romanorum tempore a Proconsule regebatur, nec sub dispositione Vicarii, sed ne sub Praefecto quidem Praetorio Africae fuit: cum reliquae provinciae Africae late dictae, Consulares Byzacii,

Numidiae Praesidiae Tripolitanae, Mauritaniae Sisitensis, Mauritaniae Caesariensis, sub dispositione Viri spectabilis Vicarii Africae suerint, ut habet Notit. vetus provinciar. Romanar. Nempe sub dispositione Vicariorum Provinciae Consulares et Praesidiales fere omnes, quarum eriam Rectores iidem suberant; nullae vero Proconsulares erant: quum Proconsules longe supra Consulares ac ceteros Rectores essent. Habuit solum annonae praefectum, eius sub dispositione etc. Vide Salmas. ad Solin. p. 806.

Africae proprie dictae urbes maritimae clariores.

Thabraca

Hippon regius

Utica

Chartago

Tunes

Clupea

Neapolis

Aphrodisium

Hadrumetum

Ruspae

Ruspina

Tacape

Leptis magna

Neapolis, et Tripolis.

Urbes Mediterraneae

Cirta

Lambesia

Asiurus

Madaura

Tagalta

Lares

Thysdrus

Suffetula

Tebesca

Sicca Veneria

Munsti

Tuburbis

Aquae regiae

Byzacium.

Vide sis porro doctiss. Auth. Geogr. Sac. Bochart. loc. cit. Cluv. Ortel. Marmol. l. 1. c. 5. Diego de Torres, Iohan Leonem, etc. Inde Afer, ut Armentarius Afer. Virg. Georg. l. 3. v. 344. Vagus Afer. Lucan. l. 4. v. 677. et 684. Afra avis. Horat. in Epod. Od. 2. Item Africanus adiectiv. et Scipionis cognomentum.

II.

AFRICA

quae olim Adrumetum, Urbs regni Tunetani. A Calipha Mehedy de Carvan capta et munita, post in Siculorum quorundam pitatarum manus devenit, qui Africae illi indidêre nomen. Quâ cum sequenti tempore Rex quidam Maroci potitus esset, tandem a Carolo V. devicta, et destructa est. Marmol. l. 6. c. 28.